Tam alışmıştık ki güneşli havalara yine geri geldi bulutlar. Çık canım sıkılıyor...Güneşi seviyorum herkes gibi. Sabah yüzüme vurduğunda bile çok mutlu oluyorum. Keyifle hazırlanıp şarkı söyleyerek çıkıyorum evden (ki acayip ters olurum sabahları) Şanslı azınlıktanım çünkü evime yürüyerek gidiyorum bazen yanıma fotoğraf makinemi alıyorum ve Fotoğraf çeke çeke geliyorum.
Ama bu aralar uyanmak bile istemiyorum. Ne ne giyeceğini bilebiliyorsun ne canım birşey yapmak istiyor. Ne bileyim tuhaf bir melankoli halleri çöktü üzerime.
Gelsin artık yaz çok bekletmeden bizi....

0 comments:

Yorum Gönder

About

.