Şu aralar yeni çıkmış bazı albümler mp3'ümde yer tutmaktalar. Bunlardan biri Gülben Ergen'in son albümü...Şimdiye kadar yaptığı parçalardan pek azını sevmişimdir. (Kurşuni unutulmaz) Ergen'in albüm çıkardığını arkadaşımdan öğrendim. Elimizde çaylarımız sıcacık sohbetimizi yaparken fonda Gülben o kadar hoş bir atmosfer yarattı ki bize, ertesi gün canımın bu albümü çektiğini şaşırarak anladım. Çok keyifli, yumuşacık hiçbir tınının kulağınız tımalamadığı güzel bir albüm. Ben severek dinliyorum.
Nil Karaibrahimgil'e hayranlığım ilk albümüyle başladı. Sana kek yaptıııııım diye az bağırarak söylemedik şarkılarını...Hele bir de "Anne benim uçmam gerek, istemiyorum pilav yapmak" nakaratı vardı ki, o zamanlar benim gibi 30'una yaklaşmış bekarların sloganı olmuştu.
Sonraki albümlerini takip edemedim ama bu albümünün çok farklı olduğunu, ve herkesin değişik tatlar alacağını söylediği bir röportajını okuyunca "Eh dinleyelim o zaman" dedim. Dinledim, dinledim, dinledim ama ıhh ıhh. Hiç kendime yakın bulamadım. Bilmiyorum belki şarkılara alışmak için biraz zamana ihtiyaç var (Deniz Seki albümleri böyledir mesela)
Teomansa hiçbir albümünde sevenlerini şaşırtmayanlardan...Dinledikçe kulağınızda , çikolata yedikten sonra damağınızda kalan ve hiç bitmesini istemediğiniz o lezzet gibi yumuşacık bir tat bırakıyor. Albümü ilk dinlediğimde favorim "Ruhun Sarışın"dı. Ahh o piyanolu giriş yok mu! Kaç kez geri alıp dinlediğimi hatılamıyorum bile. Ama zamanla yeni keşiflere yelken açtım. Şimdiki favorim "Uçutmalar" Sözlerini Elif Şafak yazmış. Bir kadını bir kadından iyi kim anlatabilir ki? Eminim dinleyen pek çok kadın "Aaaa evet evet bu benim" demiştir. Ya da en azından ben öyle diyorum.
Yabancı albümler hakkındaki fikirlerimi de sonraki yazılarımda paylaşacağım...
0 comments:
Yorum Gönder