Blogger Notes

Oogghhhhrrrr......Günlerdir kendime azap çektiriyorum. Kendimle inatlaşıyorum bakalım nereye kadar?

Bende inanılmaz bir dişçifobia var. Küçükken dişçi mi korkutmuş bilmem ama randevu alırken bile elim titremeye başlıyor. Gitmemek için sürekli bahaneler buluyorum ve işin kötüsü bunlara da inanıyorum. Dişçilerin en sevmediği hastalardan olan "son radde" hastalarına en iyi örneklerden de biriyim. Çünkü son aşamaya kadar gitmeyi reddediyorum.

Bir gün hatırlıyorum dişçime şöyle demiştim "O kocaman iğneyi ağzıma sokana kadar bir yumruk atsanız da tümden bayılsam?" Dişçimde çok gülmüştü halbuki ben espri falan yapmamıştım. Bir de işin ilginci bana kendimi çok kastığımı bu yüzden uyuşmadığımı söylemişti. Doğruluk payı ne kadar bilemiyorum ama uyuşmadığım kesin :O

Bu konuyu şimdi kaleme alma sebebim ise yine bana dişçi yolları gözüküyor. Gitmeden 1 hafta önce başlayacak uykusuz gecelerime sakinleştiricileri katık edeceğim artık ne yapalım?

Hayır bi de neye kızıyorum dişlerini haftada bir fırçalayanlardan da değilim. Bu korkum yüzünden o kadar dikkat ediyorum ki ama nafile. O metrelerce bitirdiğim diş ipleri, renklerine kandığım antibakteriyel suların hepsi yalanmış... yalan...