Bilirsiniz pastane simiti simit sayılmaz. Gerçek simit, sokaktaki camekanlı amcalardan alınır hatta alınırken amcayla da biraz laflanır. Israr üzerine kimi zaman yanına karper peynir (üçgen peynir daha bi sıcak daha bi samimi gelir bana) katılır ve koşa koşa eve/ofise gelinir. Koparılırken masaya simitin susamları dökülür, bunlar parmakla bastırılmak suretiyle toplanıp tabağa geri konur. Ve bu toplama işlemini kişi, çok zaman farkında bile olmadan tamamlar. Çünkü bu bizim genlerimizde vardır, dantel gibi işlenmiştir DNA'larımıza.
Yurtdışında yaşayan arkadaşımın telefonda söylediği gibi "İnce belli bardakta çay yanında çıtır simit nasıl burnumda tütüyor bir bilsen. Ne kadar başkaymış tadı şimdi anladım"
Eh, ben de tüm özleyenler adına tadını çıkardım bugün:P
4 comments:
bende simit ve peyniri öylesine çok severim ki afiyet şeker olsun
teşekkür edeim şirinem valla nasıl bir keyif sadece yaşanır değil mi?
Yorum Gönder